Και τώρα τι;

Η εξεταστική επιτέλους τελείωσε, αλλά ίσως τα πράγματα δεν ήταν τόσο ήρεμα όσο φαινόντουσαν. Ενώ όλοι οι φοιτητές διάβαζαν απεγνωσμένα, ο εξαγριωμένος λαός της Τυνησίας κατάφερε να ρίξει το διδακτορικό καθεστώς μετά από 20 χρόνια, μεταδίδοντας το πνεύμα και στην Αίγυπτο, όπου μετά από 18 συνεχόμενες μέρες πορειών και συγκρούσεων ο λαός της Αιγύπτου κατάφερε να κάνει τον πρόεδρο της δημοκρατίας Μουμπάρακ να παραιτηθεί.

Τα πράγματα και εδώ δεν ήταν τόσο ήσυχα όσο προσπαθούσαν να μας πείσουν τα ΜΜΕ. Η κατάσταση πολέμου που επικρατεί στην Κερατέα εδώ και 2 μήνες θυμίζει εποχές χούντας, με τις δυνάμεις καταστολής να επιτίθενται και να συλλαμβάνουν αθώους πολίτες μέσα ακόμη και από τα ίδια τους τα σπίτια. Συγχρόνως, οι εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στις αναδιαρθρωτικές αλλαγές που προωθούνται από την κυβέρνηση. Στην ίδια αγωνιστική κατεύθυνση κινούνται και οι γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία, προσπαθώντας να αποτρέψουν την «κατάρρευση» του ΕΣΥ.

Όσον αφορά τη φοιτητική κοινότητα, η δυναμική και η μαζικότητα των κινητοποιήσεων όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν αυτή που κατάφερε να μεταθέσει την ημερομηνία ψήφισης του νομοσχεδίου – «έκτρωμα», στα μέσα Μαρτίου. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι  ο στόχος έχει επιτευχθεί, αλλά ότι είχαμε μια πρώτη νίκη. Οι 2 μαζικότατες πανεκπαιδευτικές πορείες σε επίπεδο Ηρακλείου αλλά και οι προειδοποιητικές καταλήψεις των σχολών πίεσαν την πρυτανεία να πάρει καταδικαστική απόφαση για το νομοσχέδιο.

Πιάνοντας το νήμα των κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος σύσσωμη η φοιτητική κοινότητα πρέπει να συνεχίσει την αγωνιστική της δράση. Από δω και πέρα, ζητούμενο είναι οι κινητοποιήσεις να μπορούν να επιμένουν, να συνεχίζονται πολύμορφα, να έχουν στοιχείο διάρκειας και συντονισμού, ώστε να δημιουργούν συνεχές πρόβλημα στην κυβέρνηση. Στα πλαίσια της αγωνιστικής δράσης των συλλόγων αλλά και όλων των φορέων της εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ, ΔΟΕ, αδιόριστοι εκπαιδευτικοί) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση – συζήτηση, τη Δευτέρα 21/02 στη Λαχαναγορά. Στόχος αυτής της εκδήλωσης είναι μια πρώτη προσπάθεια συγκρότησης ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, όπου θα σχεδιάζει πλέον από κοινού και σε συντονισμό με τα υπόλοιπα αγωνιστικά κομμάτια της κοινωνίας, θα προχωράει σε απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως είναι η απεργία που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ στις 23/02.  

Με τους φοιτητές να λειτουργούν ως σημείο αναφοράς συνολικά για τη νεολαία και σε σύμπνοια με όλα τα κομμάτια της εκπαίδευσης, στόχος είναι η χάραξη ενός ενιαίου πολιτικού σχεδιασμού. Σύμφωνα με αυτόν, θα καταφέρουμε να αντικρούσουμε συνολικά την αναδιάρθρωση στην παιδεία αλλά και το νομοσχέδιο-έκτρωμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ παράλληλα θα τονώσουμε την υπόλοιπη κοινωνία που αγωνίζεται.

Στο μέλλον που μας ετοιμάζουν, θα μας βρουν απέναντί τους…!!!

Επόμενος σταθμός… Οδός Φτώχειας!

Η οικονομική κρίση αποτέλεσε για ακόμα μία φορά την αφορμή της Κυβέρνησης για νέες δυσβάσταχτες μεταρρυθμίσεις που τείνουν να επιβαρύνουν ξανά την τσέπη του μέσου Έλληνα. Στα πλαίσια των μέτρων λιτότητας που επιβάλλονται για την αποπληρωμή των δανείων της χώρας και με πρόφαση την εξυγίανση των συγκοινωνιών το ΠΑΣΟΚ βάζει στο στόχαστρο αυτή τη φορά τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς με νέες αυξήσεις, που αγγίζουν το 40%. 

Ενδεικτικά ,αξίζει να αναφέρουμε ότι τα εισιτήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αυξήθηκαν πάνω από 20 λεπτά ,από τη 1^η Φεβρουαρίου. Παράλληλα, στο Ηράκλειο όπου τα ΜΜΜ βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών είδαμε αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων από 1^η Ιανουαρίου κιόλας. Η διαδρομή ΠΕΠΑΓΝΗ-Πανεπιστήμιο εκτινάχθηκε από 90 λεπτά σε 1.10 για τους φοιτητές και από 1,30 σε 1,50 το ολόκληρο εισιτήριο. Θεωρούμε απαράδεκτο η διαδρομή προς τους πιο πολυσύχναστους προορισμούς του Ηρακλείου να είναι και η πιο ακριβή, πόσο μάλλον όταν η εταιρία δεν καλύπτει και τις ανάγκες του κόσμου. Το γεγονός δηλαδή, ότι τα δρομολόγια για τη συγκεκριμένη διαδρομή είναι μειωμένα έχει ως αποτέλεσμα, το στοίβαγμα, τη “σαρδελοποίηση” και την ταλαιπωρία όσων ανεβαίνουν στους συγκεκριμένους προορισμούς. Επιπλέον, ως φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε πολύ περισσότερο για τη μεταφορά μας σε σχέση με φοιτητές άλλων Πανεπιστημίων της χώρας, μιας και το δικό μας Πανεπιστήμιο βρίσκεται εκτός κέντρου και για τη μετάβαση μας δεν υπάρχει κάτι πιο οικονομικό από τα λεωφορεία.

Έτσι λοιπόν, το ζήτημα των λεωφορείων μπαίνει πιο δυναμικά στο προσκήνιο, το αίτημα για Δημόσια και Δωρεάν Μεταφορά γίνετε πιο επιτακτικό και τώρα κρίνεται περισσότερο από ποτέ αναγκαία η αντίδραση μας απέναντι στις υπέρμετρες αυξήσεις των εισιτηρίων.

Δράσεις του τύπου "υπογραφές για μείωση εισιτηρίων” δεν αρκούν για να πετύχεις τέτοιους στόχους και αποτελούν χαρακτηριστικές κινήσεις πανικού. Για να υπάρξει αποτέλεσμα χρειάζεται μια πιο οργανωμένη και συντονισμένη δράση, ένας σωστός βηματισμός…

Το ζήτημα πρέπει να ανοιχτεί στους Συλλόγους κάθε σχολής. Να συζητηθεί μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις, από τις οποίες να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις, ούτως ώστε ο καθένας από μας να νιώσει δική του αυτή τη μάχη και να διεκδικήσει έμπρακτα τη μείωση του εισιτηρίου. Μέσω του συντονισμού των Γενικών Συνελεύσεων να αποφασιστούν παραστάσεις διαμαρτυρίας στη Πρυτανεία και στη Σύγκλητο. Ως Σύλλογοι Ηρακλείου να απαιτήσουμε από τη Πρυτανεία να βάλει λεωφορεία που θα μεταφέρουν τους φοιτητές δωρεάν (κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στη Πάτρα) ή αν αυτό δεν είναι εφικτό να πληρώνει μέρος των εισιτηρίων ώστε να μειωθεί το αντίτιμο του εισιτηρίου. Και επειδή το θέμα δεν αφορά μόνο τους φοιτητές αλλά όλους τους πολίτες του Ηρακλείου, πρέπει να υπάρξει κ συντονισμός με φορείς και σωματεία της πόλης (πολύτεκνους, ΕΛΜΕ, ΔΟΕ κλπ) ώστε να ανοίξει το θέμα και στη κοινωνία μέσω εκδηλώσεων και συζητήσεων και να γίνουν μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας στα γραφεία των ΚΤΕΛ.

Για τους τραπεζίτες δεν κάνουμε θυσίες,

 κάτω τα χέρια απ’ τις συγκοινωνίες!!!

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ..

Το 2011 ξεκίνησε, και το υποδεχόμαστε στωικά, αφοσιωμένοι όλοι στην εξεταστική μας. Καθώς όμως το προηγούμενο εξάμηνο εμπλακήκαμε ως Σύλλογος σε μια κινηματική διαδικασία, αξίζει να αποτιμήσουμε τελικά τι πράξαμε ορθά. Αυτό το έτος, άλλωστε, προμηνύεται γεμάτο ένταση και πολιτική αντιπαράθεση, καθώς η ελληνική κοινωνία αλλάζει ταχύτατα και έρχεται αντιμέτωπη με ερωτήματα που πριν από λίγα χρόνια φάνταζαν εξωπραγματικά. Η πολιτική συνειδητοποίηση και τοποθέτηση, από εκεί που θεωρείτο χόμπι μερικών, ανάγεται πλέον σε αναγκαιότητα για όλους.

Ο Σύλλογος Φοιτητών Βιολογίας πραγματοποίησε τρεις Γενικές Συνελεύσεις, όπου στήριξε αγωνιστικά πλαίσια. Συμμετείχαμε σε πολλές πορείες, πανεκπαιδευτικές και εργατικές. Οι ολιγοήμερες καταλήψεις που έγιναν στη σχολή λειτούργησαν ως μέσο πίεσης προς το Υπ. Παιδείας, ενώ παράλληλα τόνωσαν και μαζικοποίησαν το φοιτητικό κίνημα του Ηρακλείου. Συνταχθήκαμε με τους υπόλοιπους αγωνιστικούς Συλλόγους της Ελλάδας, πιέζοντας τις Συγκλήτους των Πανεπιστημίων να πάρουν αποφάσεις καταδικαστικές απέναντι στο νέο νομοσχέδιο για την παιδεία.

Μία μικρή αλλά διόλου αμελητέα νίκη αυτών των δράσεων είναι η οπισθοχώρηση του Υπ. Παιδείας στην ψήφιση του εμετικού νομοσχεδίου, η οποία αντί για 15/1 μετατέθηκε για τα μέσα του Μαρτίου.

             

Η Διαμαντοπούλου μάλιστα δήλωσε πως η ψήφιση του νομοσχεδίου θα πραγματοποιηθεί ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις. Η εκπαιδευτική κοινότητα θα πρέπει να έχει κοινό βηματισμό στην αντιπαράθεση της με το Υπουργείο. Σε αυτό το πνεύμα καλείται κοινή εκδήλωση συνδικαλιστικών φορέων της εκπαίδευσης ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, Φοιτητικών Συλλόγων, στην οποία καλούμε να συμμετάσχει και ο δικός μας σύλλογος. Στόχος είναι η συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, το οποίο θα παγώσει το άπληστο χαμόγελο της Διαμαντοπούλου, όταν δει το νομοσχέδιό της να μένει στα χαρτιά, ενώ παράλληλα θα τονώσει την υπόλοιπη κοινωνία που αγωνίζεται.

            Κατά τις κινητοποιήσεις του χειμερινού εξάμηνου, ο Σύλλογος ήρθε αντιμέτωπος με πραγματικά πολιτικά ερωτήματα, καθώς και με εκφοβισμό και ψέματα από κάποιους καθηγητές και τις παρατάξεις ΠΑΣΠ/ΔΑΠ. Θα χαθούν εξάμηνα, θα χαθούν μαθήματα, θα χαθούν εξεταστικές, θα χάσετε τον ύπνο σας,τα μαλλιά σας, και τα κλειδιά σας.. Ξεκάθαρο και επαίσχυντο παράδειγμα είναι αυτό του Οικονόμου, στο εργαστήριο Μικροβιολογίας/Βιοχημείας. Τελικά το 2^ο έτος εξετάστηκε κανονικά στο μάθημα, αφού διεκδικήθηκαν οι αναπληρώσεις των εργαστηρίων. Υπέροχος και ο Γαρίνης, ο οποίος με πόνο ψυχής ωρυόταν για χάσιμο του μαθήματος λόγω πίεσης χρόνου, και τελικά, τελείωσε με την ύλη μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα..

Και άλλη μία εξεταστική, ως δια μαγείας, διεξάγεται δίχως απρόοπτα.. Ο τρομολαγνικός εκφοβισμός διαλύεται από την απλότητα της πραγματικότητας:

Εάν γνωρίζουμε το δίκιο μας και το διεκδικούμε συλλογικά, αποφασιστικά και ξεκάθαρα, οι πιθανότητες είναι υπέρ μας.

Αυτή είναι μία αλήθεια που ξεφεύγει από το φοιτητικό μικρόκοσμο, και θα πρέπει να μας δίνει έμπνευση για το πώς θα στεκόμαστε στις ευρύτερες κοινωνικές μάχες που διεξάγονται στην Ελλάδα του Μνημονίου. Για να παραμείνουμε φοιτητές Δημόσιου Δωρεάν Πανεπιστημίου σήμερα, να είμαστε ασφαλισμένοι εργαζόμενοι και όχι άνεργοι αύριο, και για να γίνουμε κάποια στιγμή συνταξιούχοι που θα έχουν σύνταξη, και να μην μας πουν απλά σιτεμένους άχρηστους γέρους!

     

Απέναντι στη ζοφερότητα που μας πλασάρουν καθημερινά ανερυθρίαστοι από τις ειδήσεις ως αναγκαιότητα,  οι αγώνες μας αποτελούν τη μόνη διέξοδο.