Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

λιστα συγγραμματων

Η (μαύρη) λίστα συγγραμμάτων


Η ψήφιση της λίστας συγγραμμάτων έγινε μέσα σε ένα ανενεργό φοιτητικά καλοκαίρι, ύστερα από ένα χειμώνα εκτεταμένων αντιδράσεων των Συλλόγων ενάντια σε όσες πτυχές του νόμου Πλαισίου, με επίκεντρο τις προεδρικές εκλογές, πήγαν να εφαρμοστούν.


Η λίστα συγγραμμάτων είναι μια από τις πιο αιχμηρές διατάξεις του Νόμου Πλαισίου. Η διάταξη αυτή προβλέπει ένα νέο τρόπο διανομής των βιβλίων όπου κάθε φοιτητής θα πρέπει να επιλέγει ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΔΩΡΕΑΝ από μια προτεινόμενη λίστα. Η επιλογή όμως αυτή δεν θα καλύπτει απαραίτητα την διδακτέα ύλη, καθώς αυτή μπορεί να κατανέμεται σε παραπάνω από ένα βιβλία της λίστας. Αυτό σημαίνει ότι ο φοιτητής θα αναγκάζεται να αγοράζει με δικά του έξοδα τα επιπλέον συγγράμματα, σε αντίθεση με το πώς γινόταν μέχρι σήμερα, όπου κάθε καθηγητής επέλεγε συγκεκριμένα βιβλία τα οποία προμηθεύονταν δωρεάν σε όλους τους φοιτητές. Οι λίστες θα στέλνονται στο υπουργείο και θα εγκρίνονται με γνώμονα το κόστος κι όχι τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών μέσα από μια διαδικασία φοβερά χρονοβόρα και γραφειοκρατική. Οι φοιτητές μπαίνουν σ’ ένα συνεχές κυνήγι βιβλίων από μεγαλοετείς φοιτητές και βιβλιοθήκες. Τα συγγράμματα γίνονται πια προσωπικό μέλημα του φοιτητή, και στο άμεσο μέλλον δε θα ακούγεται παράλογο το υπουργείο να μην έχει πια καμία ανάμειξη με την παροχή βιβλίων, μια πλέον… «φοιτητική υποχρέωση».


Οι λίστες αυτές θα φθάσουν στα χέρια μας με ευθύνη της πρυτανείας και των προέδρων των τμημάτων του ΠΚ που ακολουθούν πιστά τις εντολές της κυβέρνησης, αδιαφορώντας για την ξεκάθαρη εναντίωση των φοιτητικών συλλόγων στο σύνολο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Η δικαιολογία «είναι νόμος του κράτους και πρέπει να εφαρμοστεί», από τη μεριά της πρυτανείας, αυτοακυρώνεται όταν έχουμε να κάνουμε με αναφαίρετα δικαιώματα των φοιτητών και από τη στιγμή που μεγάλα Πανεπιστήμια της χώρας έχουν πάρει αποφάσεις ενάντια στην εφαρμογή του.

Μια ακόμα αποτυχημένη μεταρρύθμιση, ο νόμος πλαίσιο, είναι αυτή η εκπαιδευτική τομή που έβγαλε στο προσκήνιο για 2 χρόνια δεκάδες χιλιάδες αγωνιζόμενους φοιτητές. Ψηφίστηκε αυταρχικά μέσα στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των συλλόγων και το ίδιο αυταρχικά πάει να εφαρμοστεί.

Δεν διαπραγματευόμαστε τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Να απαντήσουμε δυναμικά μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις, απέχοντας από τη συμπλήρωση της λίστας συγγραμμάτων.

Ο αγώνας ενάντια στο νόμο πλαίσιο και σε ολόκληρη την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι ένας αγώνας διαρκείας. Οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να απαντήσουν στους δρόμους μαζί με το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας διεκδικώντας τη συνολική ανατροπή του Νόμου πλαίσιο.

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Εκπαιδευτική Επικαιρότητα - Φθινόπωρο 2008

Αν όχι τώρα, πότε ; Αν όχι εμείς, τότε ποιοι ;

Μια καινούρια χρονιά αρχίζει.. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από την παταγώδη αποτυχία της αναθεώρησης του άρθρου 16. Οι Νόμοι για Αξιολόγηση και Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης (ΙΔΒΕ) παρ’όλο που ψηφίστηκαν δεν έχουν καταφέρει να εδραιωθούν στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Ο νέος Νόμος Πλαίσιο ψηφίστηκε εν μέσω μαζικών διεκδικήσεων από την μία και ωμής καταστολής από την άλλη και φέτος είναι ο δεύτερος χρόνος που η κυβέρνηση προσπαθεί να τον εφαρμόσει. Παράλληλα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπαθεί κάθε μέρα να καλύψει και ένα διαφορετικό σκάνδαλο που εμφανίζεται, χωρίς όμως αυτό να την εμποδίζει στο να συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική της. Τα νέα φορολογικά μέτρα του Αλογοσκούφη κάνουν ακόμα πιο δύσκολή την καθημερινότητα και η διαρκής αύξηση της ακρίβειας είναι πλέον κάτι το συνηθισμένο. Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται (βλέπε Ολυμπιακή, ΟΣΕ ) και σε συνδυασμό με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, τα συμφέροντα των εργαζομένων πλήτονται όλο ένα και περισσότερο. Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταφέρνει να καρπωθεί τη μεγάλη δυσαρέσκεια των πολιτών εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να πείσει, αφού ήταν η δικιά του πολιτική που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση και πάνω στην οποία πάτησε η κυβέρνηση Ν.Δ. Στο ίδιο κλίμα, τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς (ΣΥΝ, ΚΚΕ) αδυνατούν να στρατεύσουν τις μάζες στο δικό τους σχέδιο και να δώσουν ένα θετικό πρόταγμα στον κόσμο.

Όμως φέτος η χρονιά ξεκίνησε από το καλοκαίρι..
Εν μέσω θερινής βουλής πίσω από τις πλάτες του φοιτητικού κινήματος αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας η κυβέρνηση επιλέγει το προχώρημα της αντισυνταγματικής αναγνώρισης των ΚΕΣ δια της “πλαγίας οδού” του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου. Ο στόχος σαφής : Η Αξιολόγηση και η θέσπιση κανόνων ίδρυσης και λειτουργίας των ΚΕΣ, ενώ παράλληλα η αναγνώριση των κολεγίων σαν εκπαιδευτικά ιδρύματα θα είναι “δούρειος ίππος” για την εναρμόνιση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την πολιτική της Μπολόνια.

Ποιος ο στόχος των αλλαγών ;
Αυτή η τομή έρχεται να συνεχίσει το αναδιαρθρωτικό και αντιδραστικό έργο της κυβέρνησης στην εκπαίδευση. Οι αλλαγές που προσπαθεί να φέρει η κυβέρνηση,και η απειλή για ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας για τα ΚΕΣ, μετά και την ψήφιση στην βουλή του νέου νομοσχεδίου για την λειτουργία τους, έχουν ως στόχο :
• Την ένταξη με χειρότερους όρους στην εργασία. Την απαξίωση των πτυχίων, την αποσύνδεση πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την συνολική αλλαγή στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών.
• Την εντατικοποίηση των φοιτητών και την πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος, την αντιδραστικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια ουσιαστικής αλλαγής του χρόνου φοίτησης και κατάργησης του ασύλου.
• Την ίδια την αλλαγή των όρων λειτουργίας του πανεπιστημίου με την εισαγωγή της ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Την διαπλοκή των σχολών με τις επιχειρήσεις, την απαξίωση του φοιτητικού συνδικαλισμού μέσω της μεταφοράς κυρίαρχων επιλογών της διοίκησης στον πρύτανη ως “ανώτατου άρχοντα” ενώ όλο το υπόλοιπο κομμάτι διαχείρισης του πανεπιστημίου θα το αναλάβουν μάνατζερ.

Στόχος όλων αυτών είναι ένα νέο μοντέλο εργαζομένου ο οποίος θα αποδέχεται και θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα είναι απασχολήσιμος, θα είναι πειθήνιος στις επιθυμίες της εργοδοσίας και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν τον δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του.
Τι φέρνουν τα ΚΕΣ
• Η αναγνώριση των ΚΕΣ θα αποτελέσει περαιτέρω κίνητρο για επιχειρηματίες να αναπτύξουν δράση στην 3βαθμια εκπαίδευση παρέχοντας γνώσεις αμφιβόλου ποιότητας προκειμένου φυσικά να αποκομίσουν κέρδη. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιβολή της βάσης του 10 συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή δημιουργώντας αποφοίτους Λυκείου οι οποίοι αναζητούν εκπαιδευτική ‘στέγη’ στα παραπάνω κέντρα καθώς δεν μπόρεσαν να εισαχθούν στα δημοσιά ΑΕΙ.
• Μια τέτοια αναγνώριση θα επιφέρει την απαξίωση και συμπίεση προς τα κάτω των πτυχίων μας.Τα εργασιακά δικαιώματα των πτυχιούχων των ΑΕΙ θα δεχθούν ένα σοβαρό πλήγμα καθώς τα ΚΕΣ παρέχουν στους ενδιαφερομένους πτυχία σε ιδιαιτέρα εξειδικευμένα αντικείμενα κατακερματίζοντας έτσι το γνωστικό αντικείμενο.
• Ο τρόπος λειτουργίας και η φυσιογνωμία των ιδρυμάτων αυτών(εντατικοποιημένες σπουδες, απουσια φοιτητικού συνδικαλισμού) θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την αναδιάρθρωση και των δημοσιών ΑΕΙ. Θα λειτουργήσει επίσης ως μοχλός για την νομιμοποίηση και λειτουργία μηχανισμών αξιολόγησης – χειραγώγησης των ΑΕΙ. Με βάση την προβαλλόμενη λογική του “κανένα δημόσιο ίδρυμα δεν έχει να φοβηθεί”, η αξιολόγηση θα προβληθεί ως εκείνο το πεδίο όπου θα μπορούν τα δημόσια ΑΕΙ να καταδείξουν την ανωτερότητά τους. Η συγκεκριμένη όμως λογική κρίνεται επικίνδυνη καθώς υποβάλλει τα ΑΕΙ σε μια διαδικασία αξιολόγησης με τις οποίες συνέπειες θα επιφέρει αυτή.
Πέρα όμως από τα ΚΕΣ, το υπουργείο προσπαθεί να εφαρμόσει και τους υπόλοιπους νόμους που έχει ψηφίσει και δεν έχουν εφαρμοστεί, λόγω της δυναμικής απάντησης του φοιτητικού κινήματος. Μια από τις διατάξεις αυτές, είναι και η λίστα συγγραμμάτων. Με αυτή τη λίστα αντί για ένα και δωρεάν, καλούμαστε πλέον να επιλέξουμε ανάμεσα σε διάφορα συγγράμματα, εκ των οποίων μόνο το ένα θα δίνεται δωρεάν, ενώ η ύλη ενός μαθήματος θα γίνει ασαφής έννοια. Κάτι τέτοιο πέρα από σύγχυση που θα προκαλέσει στο σύνολο των φοιτητών, θα μας φέρει αντιμέτωπους με το ενδεχόμενο να πάρουμε βιβλία λίγο πριν την εξεταστική και αν...
Η κυβέρνηση της ΝΔ, στην προσπάθεια της να εφαρμόσει τις αλλαγές, θα βρει στο πλευρό της τους γνωστούς συμμάχους (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ)
 Είναι η ΔΑΠ η παράταξη της κυβέρνησης που συμφωνεί και προωθεί τις επικείμενες αλλαγές και βάζει κολλήματα στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, προσπαθώντας να μας πείσει πως τα παραμάγαζα των ΚΕΣ θα συνεισφέρουν στη βελτίωση του πανεπιστημίου.
 Είναι η ΠΑΣΠ που προσπαθεί να μας πείσει για τον αντιπολιτευτικό της χαρακτήρα, ξεχνώντας (!) πως η
ίδια στήριζε όλες αυτές τις αλλαγές επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
 Από την άλλη, η ΠΚΣ συνεχίζει να πιστεύει πως οι αγώνες των φοιτητών δεν κερδίζουν παρά μόνο αν
ψηφίσουμε όλοι ΠΚΣ και συσπειρωθούμε στο ΚΚΕ έτσι ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην κοινωνία.
 Τέλος, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο πανεπιστήμιο, ΑΡ.ΕΝ. , προσπαθεί να μας δείξει το “αγωνιστικό” της προφίλ, όταν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που το σύνολο των φοιτητών διαδήλωνε ενάντια στον νόμο-πλαίσιο, πρότεινε στη βουλή έναν “καλύτερο” νόμο πλαίσιο.. (Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!)
Πώς πρέπει να απαντήσουν οι φοιτητές
Οι φοιτητές και οι φοιτητικοί σύλλογοι θα πρέπει να ξαναβγούν στο προσκήνιο και με μαζικές γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις να διεκδικήσουν το παρόν και το μέλλον τους. Γιατί κανείς δεν μας χαρίζει το μέλλον μας αν δεν το διεκδικήσουμε εμείς οι ίδιοι. Κόντρα σε λογικές τυφλής υπακοής και ατομισμού αντιπαραθέτουμε την ομορφιά του αγώνα, τους συλλογικούς αγώνες, τις συλλογικές νίκες. Πάμε ενάντια σε λογικές που θέλουν το φοιτητικό κίνημα ανενεργό και αποδιαρθρωμένο. Να κάνουμε τους νόμους να μείνουν στα χαρτιά!

Κυριακή 24 Αυγούστου 2008

Σύλλογος Φοιτητών

Ο Σύλλογος Φοιτητών είναι ο μαζικός φοιτητικός συνδικαλιστικός φορέας. Δηλαδή μέσα από το σύλλογο και τις διαδικασίες του προασπίζουμε και διεκδικούμε συλλογικά τα δικαιώματά μας.

Ανώτατο όργανο του συλλόγου είναι οι Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών, όπου όλοι μας έχουμε δικαίωμα να συμμετέχουμε (να μιλάμε και να ψηφίζουμε) ώστε να αποφασίζουμε συλλογικά για τα ζητήματα που μας αφορούν, από το πρόγραμμα σπουδών και τις αλλαγές στην εκπαίδευση μέχρι τον πόλεμο.

Οι μαζικές συνελεύσεις είναι η δύναμη στα χέρια των φοιτητών. Δικαιώματα όπως ο ελεύθερος χρόνος, η Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση, η ελεύθερη διακίνηση ιδεών έχουν κατακτηθεί όλα αυτά τα χρόνια μέσα από συλλογικούς αγώνες. Πιο πρόσφατο παράδειγμα οι κινητοποιήσεις των 3 τελευταίων χρόνων που αποφασίστηκαν σε μαζικότατες Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις σχολές και έβγαλαν στο δρόμο δεκάδες χιλιάδες φοιτητές.

Στο σύλλογο δραστηριοποιούνται παρατάξεις και σχήματα, με διαφορετική πολιτική τοποθέτηση. Εφόσον όλα τα ζητήματα διαπερνιούνται από την πολιτική είναι λογικό κάθε παράταξη να αναλύει και να αντιμετωπίζει από διαφορετική σκοπιά το κάθε πρόβλημα.

Η δύναμη των Γενικών Συνελεύσεων πρέπει να θεωρείται δεδομένη από όλους τους φοιτητές! Δεν μπορούμε να είμαστε αμέτοχοι σ’ αυτά που γίνονται γύρω μας εφόσον μας επηρεάζουν! Είναι προφανές ότι αυτή η δύναμη πηγάζει από τη μαζικότητα, εννοώντας τη συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις. Σίγουρα κάποιος που μένει αμέτοχος δεν βοηθάει την όλη κατάσταση... Στο κάτω κάτω όλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα και κοινές διεκδικήσεις.